Bilete frå den siste tida

Colombia

Tenkte det var på tide med ei lita oppdatering=) He lett for å bruke ei stund på det. Dinna oppdateringa blir litt rotete, men det fe berre ver! Der e so mykje kjekt som skjer her nede. Mykje av dagane gjenge med til jobbing og heldigvis går det bedre og bedre for kvar dag. Ungane blir meir vande te å ha mej rundt seg slik det blir mindre styr. Ein dag fekk eg den finaste velkomsten. Eg kom litt seint for det hadde vore ein misforståelse med taxien. Og då kom dei to mest utfordran gutane springane imot meg med klemmar og kyss. Det var så utruleg rørande!!



Tida gjeng so utrulig fort her nede. Ej kan ikkje tru vi allereide e i november. Vi e so utrulig heldige som e her nede og fe oppleve so mykje bra. Vi he virkelig mykje å ver takknemleg for. Kvar mandag he vi voluntørkveld. Då fer vi anten heim til utsendingane eller har opplegg på Casaen. Men no for ei veke sida var vi på besøk hos ein familie som bur ut i slummen. Dei eige eit bakeri og faren er med som frivillig på fotballprosjektet misjonsalliansen har i Guayaquil. Sjølv kor lite dei hadde, var dei so fantastisk gjestfrie. Det stråla av dei. Stråla av pågongmot og fred. Eg visste ikkje heilt om eg skulle le eller grine. Det var så rørande.
Dagen etter skulle vi på fotballkamp og då inviterte vi med heile familien. Faren hadde ikkje vore på kamp på 12 år. Det var ein fin kveld (sjølv om heimelaget tapte)
















He i løpet av mine 22 år opplevd to bursdagar i Ecuador og ingen av dei he virkelig vør optimale. Dinna gongen va det magen som ikkje va heilt på laget mitt. Han ville ikkje halde på noke ei stund so i staden for å gå på jobb blei det sofa og the oc (må syns litt synd på meg sjølv).
Heldigvis blei eg mykje bedre utover dagen slik vi avslutta dagen me jazz.














































Dagen etter bursadgen min drog vi til
Colombia, so det va virkelig bra magen va
Vi va nesten ei veke i Colombia, Cali. Der dansa vi salsa, va i zoologisk hage, såg det byen hadde å by på og var på togtur. Toget bestod av ein motorsykkel plassert på togskinna med ei planke ved sidan av som vi satt på. Då fekk vi verkeleg sjå Colombia. Colombia var mykje betre enn eg hadde forventa. Ein ser lett for seg det negative, men vi følte oss verkeleg trygge i Cali. Tryggare enn vi gjer i Guayaquil. So Colombia må absolutt besøkast igjen!!
Og hostallet vi budde på hadde to norske eksemplar av
"krig og fred". Det var verkeleg ikkje verst=)